Francisco Ferrer Barbarrosa
Francisco Ferrer Barbarrosa[1], anke konocata kom Francisco Ferrer Barbarroja (surnomo, 'reda barbo'), n. 1865 en Valencia (Hispania), m. Francia (?).
Francisco Ferrer studiis por esar docisto, ma erste esis jurnalisto, aktoro, editisto. Il uzis plura pseudonimi, ma la maxim multe uzat esis "Acracio Progreso".
Pro la defenso di arestita anarkiisti en Andaluzia, il devis fugar a Francia en 1903. Ibe, en Paris, il saveskis pri nov internaciona linguo Esperanto pri qua il skribis artiklo por Hispana jurnalo.
Retro-venint ad Hispania il arestesis ed enkarcerigesis. En la karcero il lernis de belga samideano bombifar.
Liberigit en 1905 il iris a Paris ube il parto-prenis en atento kontre Alfonso la 13ma, la rejo di Hispania. L'atento faliis, e Francisco Ferrer rifugis a Hispania. En Andaluzia il divenis membro di grupo de aktori di teatro.
En Valencia il komencis laborar kom docisto en skolo laika di la laboristala societo di El Grao (Castellón). Francisco Ferrer kampaniis kontre l'enmixo de religio dal eklezio en l'edukeso.
Francisco Ferrer ed Ido-linguo[redaktar | redaktar fonto]
Pro sua kunlaboro kun anarkiisti en Hispania, Francisco Ferrer konstatis ke inter li esis adheranti di la linguo Ido. Francisco Ferrer esis interesata pri Ido ed esis un del unesma membri di la Hispan Ido Societo (1927) ed esis sekretario di la Hispan Ido Societo (1930).
En 1931 il redaktis artiklo titulizita "Aprended Ido" (Lernez Ido) por la revuo "Acción Social".
Filmo[redaktar | redaktar fonto]
En 1917 aparis Franca muta filmo titulizita "Barberousse" da rejisisto Abel Gance. La filmo havis suceso en Valencia. La filmo koncernis misterioza jurnalisto qua esis habila pri eskapar la polico, e qua kriminis por vendar plusa jurnali kun exkluziva artikli.[2]
Referi[redaktar | redaktar fonto]
- ↑ Mult informo por ca artiklo prenesas de Ad-avane nr. 34 (decembro 2021)
- ↑ https://alacantobrera.com/2021/01/22/ferrer-barbarroja-la-voz-del-silencio/#sdfootnote17sym